Wederwaardig zorgmodel: ‘The Hologram’

De tijd scheppen om te onderzoeken wat je wensen zijn, waar je gelukkig van wordt en gezond… en de verbintenis aangaan om dat gezamenlijk te doen, en de idee laten varen dat je mislukt bent als je steun nodig hebt, zijn super ondeugende dingen om te doen momenteel, maar ze kunnen ook weer gewoon worden. Je kan nieuwe structuren bouwen terwijl je de oude afbreekt. Kan het ontmantelen van machtstructuren zonder te werken aan jezelf? Kan je in je uppie werken aan jezelf? En kan dit eventjes ‘snel’?

Cassie Thornton bedacht tijdens haar opleiding dat ze meer studieschulden creëerde dan zogenoemde kunst. Ze heeft gecombineerde yoga- en economieles gegeven, en veel actief onderzocht rondom het thema schuld. In Griekenland heeft ze een nieuw zorgmodel in werking gezien waar ze het Hologram op heeft gebaseerd. In dat zorgmodel verdwijnt de hiërarchische relatie tussen arts en patiënt, en krijgt een zorgbehoevende eerst een lang interview met drie mensen. Die noemen ze geen patiënt maar ‘binnenkomer’.

In een Hologram vormen Vier mensen een verband; een van hen is iemand die op dit moment misschien ziek is of het zwaar heeft of als je gewoon meer wilt leren over de patronen in je leven in een veilig verband. Dit kan op afstand via telefoon e.d. en het kan ook door naar elkaar toe te komen. De driehoek neemt zorgvuldige notities, ieder op een eigen thema: lichamelijk, sociaal-economisch en emotioneel. Zo ontstaat een driedimensionaal beeld, een hologram dus. Stel dat je op een dag moet beslissen of je een operatie zult ondergaan in het ziekenhuis, dan heb je drie mensen die jou goed kennen en die je met raad en daad kunnen bijstaan. Als groep spreek je af of je eens per week of misschien wel eenmaal per seizoen bij elkaar komt, voor tien jaar of voor één jaar of… En hoe je er samen achter komt of dat het klikt en wat je doet als dat niet zo is.

In The Hologram staan behalve praktische lijstjes ook lichamelijke/meditatie-oefeningen die telkens worden opgevolgd met vragen om mentale weefsels in kaart te brengen. Wat is de wens onder je wensen? Welke hindernissen zie je en wat zou je doen als die zijn weggenomen? Wat heb ik nodig om dit te doen?

Een bijlage geschreven door Magdalena Jadwiga Härtelova zet dit project in een heel leerzaam kader van feminisme (en andere vrijheidsbewegingen). Midden in het boekje staan ook enkele bijdragen van hologram-beoefenaars.

Degene rond wie een Hologram wordt ingericht voor bijvoorbeeld tien jaar tijd, is eigenlijk ook een leraar voor de andere drie mensen omdat zij leren goede vragen te stellen maar ook leren dat het helemaal goed is als je voor jezelf laat zorgen.

door Lucas Brouns

Info:

Vooromslag boek The Hologram (Vagabonds 002, Pluto Press, 2020)

The Hologram: Feminist, Peer-to-Peer Health for a Post-Pandemic Future
Cassie Thornton
‘Vagabonds’ 002, Pluto Press, 2020.
Paperback ISBN: 9780745343327
eBook ISBN: 9780745343235
Eerste hoofdstuk te lezen op: www.plutobooks.com

Links:

Deze boekbespreking is oorspronkelijk verschenen in deze aflevering van de Permacultuur-Seizoenstips (lente 2021) van Stichting Permacultuur Onderwijs. (www.PermacultuurOnderwijs.nl)

Flip the food pyramid!

Ik weet nog dat ik eens voor iemand een biefstuk had klaargemaakt en dat onze vorken krombogen. Dit kwam door mijn manier van braden, en ook door de wat stuggere, rijkere vorm van het vlees. Jaren later schrijf ik hier over goede vetten en bereidingswijzen.

Sinds ik een jaar of zeven geleden vlees ben gaan eten leer ik een boel. Bijvoorbeeld over vis, dat de prijzen kunnen verschillen tussen schol, tongschar, scharretjes … Hoe je een biefstuk klaarmaakt, en dat er in verschillende streken van de wereld diverse voorkeuren zijn. Zo is biefstuk in Noord-Amerika meer ‘doorregen’ en in Nederland magerder.

Omdat ik eigenlijk bijna niet anders eet dan dieren die redelijk natuurlijk hebben geleefd betekent dat ook dat het vlees soms wat minder mals is dan ‘gewoonlijk’.
P1030944_50pr
Tegenwoordig maak ik vooral bouillon van soepbotten (of soepkip). Je neemt de eiwitten uit roodvlees beter op als je ook andere delen van een dier eet. En als ik roodvlees eet, kies ik vaak suddervlees. Het lukte me in het begin nog niet om dat mals klaar te maken, maar nu wel. Met genoeg roomboter (of reuzel), en een beetje bouillon. En vaak genoeg omscheppen, of omkeren, de jus eroverheen scheppen, zodat het niet uitdroogt.

Bouillon maak ik af en toe als er genoeg botjes zijn opgespaard uit de vriezer, of als er soepbotten zijn besteld, een soepkip gekocht. Kippenvoet gaat er ook bij (die heb ik eens diepgevroren besteld uit Veenendaal waar ik biologische ‘kippenloopvoeten’ kon krijgen). Je zet de soepkip (of runderbotten enz.) koud op. Een scheutje azijn helpt om weer andere mineralen eruit te trekken. De fond (dikke bouillon) gaat deels in weckpotten en een beetje wordt ingevroren in de vorm van ijsklontjes. Zulke ijsklontjes kun je makkelijk gebruiken als je een kopje soep wil maken, of bij suddervlees bij de jus te doen zodat het niet droogbraadt.

Bouillonblokjes gebruik ik niet meer, omdat er gistextract in zit. Dit is een fabrieksmatig product dat iets nabootst wat mensen zoeken in eten. Maar je hebt meer kans dat iets gezond voor je is als het, zoals Michael Pollan zo mooi heeft gesteld, door je overgrootouders als eten zou worden herkend. Gistextract wordt ontraden in het boek Nourishing traditions van de Weston A. Price Foundation. Op de website van die stichting vind je allerlei boekbesprekingen, en als je je inschrijft voor een nieuwsbrief krijg je een bondige reeks van zes of zeven mailtjes.

Pas zag ik via de Twitter-account van @DefendingBeef een bericht over een aflevering van Southpark waarin de zogenaamde voedselpiramide wordt omgedraaid. Vet kwamtoen ineens als basis en granen als toetje . Het kan dat je op de Southpark-website even moet herladen om de aflevering (‘Gluten free Ebola’) of het fragment ‘Flip the food pyramid’ te bekijken.

Niet dat vlees eten een grapje is, maar het voelt wel fijn om verantwoording te nemen voor de hele cyclus, en om te eten wat bij me past.

Dit bericht werd ook gepubliceerd als gast-blogbericht op PermacultuurOnderwijs.nl en op PermacultuurNetwerk.eu